۵ اشتباه رایج در عکاسی از غذا

اینها برخی از اشتباهات رایجی هستند که عکاسان هنگام شروع کار عکاسی از غذا ها انجام می دهند. اگر می خواهید عکاسی حرفه ای از غذا ها انجام دهید باید از این اشتباهات اجتناب کنید. آیا شما هم دچار این پنج اشتباه می شوید؟یک جمله معروف هست که می گوید اگر شما بتوانید از غذاها عکس بگیرید، می توانید از همه چیز عکس بگیرید. بعضی ها با این حرف موافق نیستند، چرا که هر ژانر عکاسی چالش های خاص خودش را دارد. با این حال، عکاسی از غذا می تواند بسیار دشوار باشد، صرفا به این دلیل که خیلی سریع در مقابل دوربین از بین می رود.

یک دقیقه شما در حال روی هم گذاشتن پنکیک ها هستید که باعث می شود بزاق دهانتان راه بیفتد، یک دقیقه بعد آن پنکیک ها را به سگ هم نمی دهید. عکاسی حرفه ای از غذا، به عکاس و متخصص چینش غذا و کل تیم افراد بستگی دارد که تصاویر دلپذیری ایجاد کنند که شما در کتاب های آشپزی و مجلات می بینید.

.
عکاسی حرفه ای از غذا نیازمند برنامه ریزی و در نظر گرفتن تمام جزئیات است. همچنین یک فرآیند حل مسئله دائمی است. فکر کردن به جنبه های کلیدی که یک عکس غذای عالی را می سازند، قبل از انتخاب دوربینتان، کمک بسیار زیادی برای رسیدن به بهترین نتایج به شما خواهد کرد.

۱- نور بد

مانند هر نوع دیگر عکاسی، مهم ترین اصل در عکاسی از مواد غذایی نیز نور است. بدون نور، شما هیچ چیزی ندارید. به همین دلیل است که به عکاسی اغلب تحت عنوان «نقاشی با نور» اشاره می شود. شما چه از نور طبیعی استفاده کنید و چه نور مصنوعی، رویکردی که در مورد نورپردازی اتخاذ می کنید، عکس های شما را خواهد ساخت یا خراب خواهد کرد.

اغلب آنچه که عکاسان حرفه ای غذا را از عکاسان تفریحی جدا می کند، درک فیزیک نور و نحوه دستکاری آن برای رسیدن به اثر مورد نظر آنهاست. اگر یک مشتری از شما می خواهد که طوری از محصول آب پرتقال آنها عکس بگیرید که انگار در صبح زود یک روز آفتابی گرفته شده و شما در شهر بارانی لندن زندگی می کنید، باید بدانید چطور آن نور را بازسازی کنید.

.
نورپردازی تنها رساندن نور کافی به سوژه شما نیست. تا زمانی که شما کمی نور داشته باشید، می توانید با نوردهی طولانی تر یک عکس مناسب بگیرید. نورپردازی خوب وابسته به نور درست نیز هست.

به عنوان مثال، یک مورد رایج عکاسی از رستوران است که در آن نورپردازی داخلی، صحنه را آلوده کرده، و باعث ایجاد ته رنگ های ناخواسته، به خصوص در هایلایت ها (قسمت های روشن) می شود. برطرف کردن این مشکل در پس پردازش می تواند دشوار باشد، اما با غلبه بر نور محیط با استفاده از یک سیستم فلاش، مانند یک اسپیدلایت، یا جلوگیری از برخورد نور ناخواسته به کمک مسدود کردن بالای چیدمان با پارچه یا صفحه سیاه می توانید از آن اجتناب کنید.

۲ – ترکیب بندی ضعیف

ترکیب بندی تصویر به نوبه خود یک نوع هنر است. جدا از نور، تسلط بر این هنر یکی از سخت ترین جنبه های عکاسی از مواد غذایی است. سال ها طول می کشد تا در ترکیب بندی مهارت کامل پیدا کنید. پرداختن به این مسئله فراتر از محدوده این مقاله است، اما چند نکته وجود دارد که آگاهی از آنها می تواند به شما کمک کند تا ترکیب بندی های خود را بهبود ببخشید.

برای شروع، سادگی آن را حفظ کنید. سوژه اصلی شما با چند المان پشتیبان، مانند یک تکیه گاه (چیزی که غذا روی آن قرار گیرد) و یک تکه پارچه کتانی چهارگوش تمام چیزی است که نیاز دارید. از سه تا پنج المان در ترکیب بندی خود استفاده کنید. استفاده از اعداد فرد در هنگام ترکیب بندی صحنه، تقارن و تعادل بیشتری نسبت به اعداد زوج به آن خواهد بخشید – تعداد زوج می تواند بین المان ها رقابت ایجاد کرده و توجه بیننده را بین آنها تقسیم کند.

در مورد بافت ها در صحنه خود فکر کنید. اضافه کردن بافتی متناسب با وسایل صحنه یا سطوح و پس زمینه های شما، یا حتی مواد پشتیبان مانند ادویه جات و چاشنی ها واقعا می تواند ساده ترین تصاویر مواد غذایی را ارتقاء ببخشد.

نکته دیگر این است که سطوح و پس زمینه خود را خنثی نگه دارید. رنگ های روشن از جلوه غذا کاسته و حتی رنگ های ناخواسته بر روی غذا ایجاد می کنند.

.

.

۳ – زاویه دید نامناسب

قبل از شروع عکاسی، بسیار مهم است که در مورد بهترین زاویه برای عکاسی از غذای خود تصمیم بگیرید. انتخاب زاویه درست به سوژه شما بستگی دارد.

غذاهایی که چند لایه دارند، مانند برگرها یا پنکیک های روی هم چیده شده، زمانی که در سطح چشم ثبت شوند بهتر به نظر می رسند، در این صورت تمام المان ها می توانند دیده شوند. از طرف دیگر، غذاهای تخت مانند پیتزا و کوکی ها بهتر است که از بالا یا با زاویه ۹۰ درجه گرفته شوند، چون این زاویه همه چیز را در یک سطح یکنواخت قرار داده و یک المان گرافیکی به سوژه می دهد.

این زاویه برای میزهای پر از غذا یا صحنه های دیگری که در آن المان های متعددی وجود دارد عالی است، در غیر این صورت ممکن است در کادر جا نشوند.

یک زاویه محبوب دیگر، چهل و پنج درجه یا نمای سه چهارم است. این زاویه برای بسیاری از موقعیت ها و انواع مختلف غذاها مناسب است. این زاویه برای اکثر فواصل کانونی جواب می دهد و شکل، ارتفاع و بافت سوژه اصلی نمایش داده می شود.

یک زاویه که من به ندرت توصیه می کنم نقطه دید پایین دوربین است، که در آن دوربین کمی رو به بالا نشانه می رود. گاهی اوقات شما این زاویه را در تبلیغات برگر می بینید، اما به ندرت برای انواع مختلف سوژه های غذایی مناسب است.

۴ – فوکوس نادرست

هنگام عکاسی، شما باید از جایی که شارپ ترین فوکوس باید قرار گیرد نیز آگاه باشید. به طور معمول این قسمت بیشتر به سمت جلوی غذا خواهد بود. علاوه بر این، در مورد این که چه مقدار از آن ناحیه باید در فوکوس باشد فکر کنید. این مسئله f-stop (دیافراگم) انتخابی شما را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

من برای ترکیب بندی های مواد غذایی ام به ندرت در کمتر از f/5.6 عکس می گیرم، چون در غیر این صورت مقدار کافی از سوژه ام در فوکوس قرار نخواهد گرفت. هنگام عکاسی از غذا، هدف این است که غذا را نشان دهید و کاری کنید که به بهترین شکل به نظر برسد، که این اتفاق نخواهد افتاد اگر بخش عمده آن تار باشد.

هنگامی که عکس خود را گرفتید (ترجیحا با دوربین وصل شده به لپ تاپ)، فوکوس خود را در بزرگنمایی ۱۰۰% بررسی کنید. مطمئن شوید که فوکوس همان جایی است که می خواهید و عمق میدان بیش از حد کم نیست.

.

۵ – کراپ کردن نادرست

زیبایی عکاسی دیجیتال این است که گاهی اوقات می توانید در پس پردازش به مسائلی بپردازید که در طول عکاسی با آن مواجه شده اید. یک نمونه از این مسائل استفاده از ابزارهای کراپ در لایت روم یا فتوشاپ برای بهبود ترکیب بندی های شماست. با این حال، کراپ تصویر نکته ای است که باید هنگام عکاسی مورد توجه قرار گیرد.

یکی از اشتباهات متداولی که عکاسان مواد غذایی تازه کار انجام می دهند این است که از فاصله خیلی نزدیک از سوژه اصلی عکس می گیرند، تا جایی که بیننده نمی فهمد چه چیزی به تصویر کشیده شده است. یا کراپ آنقدر تنگ است که غذا را به بهترین شکل نشان نمی دهد.

در تصویر زیر، میگوهای طعم دار شده با ادویه هندی هنگامی که صحنه عریض تر گرفته شود و شامل چند المان باشد که مثلا با نان و چوتنی (نوعی سس غلیظ هندی) خورده می شوند، خیلی بهتر به نظر می رسند. عکس های نزدیک فاقد حرکت و جریان هستند و به طور کلی جذابیت کمتری دارند.

هنگام عکاسی، چند کراپ مختلف را امتحان کرده و ببینید کدام یک از آنها بهتر به نظر می رسد. همچنین، یک نکته خوب این است که صحنه خود را عریض تر از آنچه که می خواهید در تصویر نهایی دیده شود ثبت کنید تا بتوانید از راهنماهای کراپ در برنامه پس پردازش مورد نظر خود برای بهبود ترکیب بندیتان استفاده کنید.

امیدوارم که این نکات به شما کمک کند تا برای عکاسی بعدی خود از مواد غذایی برنامه ریزی کنید. چالش هایی که در عکاسی از مواد غذایی با آنها مواجه شده اید و نحوه غلبه بر آنها را در قسمت نظرات مطرح کنید. شما چه اشتباهاتی در عکاسی از مواد غذایی مرتکب شده اید؟

نویسنده: دارینا کاپکوک (Darina Kopcok)